Yalnızlık esiyor, hayaletler dolmuş,
Yağmurlar yağıyor durmadan,
Bir çekilmezlik var,
Bu şehir öldü.
Çamurlu sulara yansıyan,
Resimler okunmuyor,
Gülüşler unutulmuş,
Bu şehir öldü.
Sesler, insan sesleri göç etmiş,
Uzak diyarlara,
Caddelerinde çıplak çocuklar tükenmiş.
Bu şehir öldü.
Nasrettin Hocanın eşeği de yok.
Nazımın dizeleri de.
Bayburtlu Zihnide,
Türküler, Türkülerimiz ya onlara ne olmuş.
Bu şehir öldü.
09/01/2012
İsmet AciKayıt Tarihi : 9.1.2012 15:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Aci](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/09/bu-sehir-oldu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!