Bu Şehir Her Mevsim Ağlayacak

Haberi yok kimsenin...
Üzerime yağan yağmurlardan.
Hüzün bu gün daha sert esiyor,
Yüreğimi yarıp geçiyor.
Uzayıp giden yollara yeniliyorum,
Bir şeyler kopuyor gönül dağımdan.
Kaç mutluluk çalabildim,
Bu zalim dünyadan?
Kaç bardak su kaçırabildim,.
Ömür denilen çağlayandan?

Ben mi üşüyorum, ısıtan güneşim mi yitik,
Yollar mutluluk kırıntılarımı süpürüp gitti.
Ne kaldı şimdi geriye?
Dinmeyecek yağmur, yitik bir güneş,
Ve özlemle beklenen bir eş.

Bir sarkıt var şimdi yatağımın başucunda,
Her gece akıttığı damlalarla beni uyutmayacak.
Bu şehirde güneş açmaz artık,
Kara bulutlar her dem yağacak.
Sabah olduğunu sandığım anda,
Dağları simsiyah sisler saracak.
Sen yoksun ya artık,
Bu şehir her mevsim ağlayacak.