Bu şehir demek,ayrılık demekti çoğu zaman,
Yağmurun sesiyle yıkanırken çocukluğum...
Sabır demekti,yanık bir türküyü söylerken dilim...
Kuşların bulutlara, bulutların da toprağa fısıldadığı umut demekti,
Bir kelebek misali kanatlanırken düşlerim...
Çocuk yüzüme yansıyan binbir renkti,
Huzurlu bir hayat resmi çizerken kalemim...
Güneşin batışı,kırmızı gelinciğin saflığı;
Taze ekmeğin kokusu,bir gülümsemenin sıcaklığıydı;
Doymak isterken ruhum...
Bir buket sevgi,bir yudum aşk demekti;
Paylaşmak isterken kalbim...
Bu şehir demek 'sen' demekti çoğu zaman,
Gülümserken gözlerim;
Sızlarken can yerim...
(16.06.2006)
Selda ÖztürkmenKayıt Tarihi : 17.6.2006 14:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!