Bu Sehir de Şiiri - Nurgül Yenigün

BU SEHIR`DE

Cocuklugum var bu Sehir`de
Yaramazliklarim
Cocuksulasmalarim
Birlikte kah kaha attiklarim
Cocuksu oynayislarim
Ilk okumayi yazmayi ögreten okulum var bu Sehir`de
Arkadaslarim var civil civil cocuksu oyunlarim var
Ahkam kestigimiz sokaklar
Sarki köselerimiz var okul yoluna giden durak`ta
Uzun saclarim var güzel güzel sekilendirdigim
Utangancligim, toylugum safligim var buralarda
Pesimden kosan gözleri dönmüs genc cocukar
Yüz vermediklerim :)
Dersleri kaynattigimiz anilar
Öylesine sicacik bir yuvam var
Meyvelerini tadamadigim
Kabusum var
Bu sehir`de kaybettiklerim var
O toz pembe yasadigim cocuklugumda
Kaybettiklerirm var...
Ayak sesleri dönmeyecek kadar uzak
Kara bulutlarim var...
Kabusla birlikte hayatima yerlesen
Gülüslerim elimden alindigi dönem
Cocuklulugum elimden zorla koparildi desem
Hickiriklarim var kimselere ulasmayan
Buz gibi esen rüzgarlar
Bana firtinalari yasatanlar
Ben bu sogukluga itenler var
Yuvam da zerzenislerim, deprem koparcasina anilar
Kötü insanlar vara
Gülüsümü, mutlulugumu elimden alip götürenler
Sevdiklerim var
Hepsi birden kaybolan
Annemin ayak izleri var
Geceleri cigliklar`la uyanislarim var
Yara almis bir cocuk var
Anne sefkatiyla uykulara daldirdigim
Ninniler`le sarip sarmaladigim
Baba ocagindan söktürenler var
Bu Sehir`de kayiblarim var
Cirpinislarim var
Ayaklarimin üzerinde siki siki duruslarim
Dogru yollarim var
Giderken emek sarf ettiklerim
Bilmemisliklerim var
17 yas`la birlikte gelen
Arkadas sandiklarim var
Yüzüme gülüm kuyumu kazanlar
Allah`a hickira hickira yalvaris yakarislarim var
Üzerime yapilan haksizliklar
Atilan iftiralar
Gözümün önünde yetim hakki cigneyenler
Yiyen`ler var
Terk edenler, celme takanlar
Hepsi bu Sehir`de
Hasret cektigim kardesim
Kafami yastiga koydugumda beni yatirmayan
Acaba ne yapar? Düsüncesiyle kahreden
Cabalarim var
Kavusmalarim var
Bana varligiyla huzuru tekrar geri getiren
Bir tebesümüne gülücükler sacabilecegim var
Sorumlulugum var
Ekmegimiz, asimiz var
Kardesim var :)
Omuzlarimi düsüren agir yüküm var
Caliskanligim, azimligim var
Direnislerim, savaslarim var
Kanadimi kolumu kiran aile özlemim var
Gölgesini, sesini, varligini uzaklastiren
Hak etmedigi halde, özlemle yolunu gözledigim babam var
Bu Sehirden gidislerimiz var
Ardima bile dönüp bakmadiklarim
Yeri - gögü inleten haykirislarim var
Bu yükü tasiyamayan cigliklarim
Gencligim var
Yasayamadigim
Calisan ellerim var
Bizi ayakta tutan
Ufak, masum, günahsiz bir cocuk var
Büyüklerin hatalarina hedef alinan
Bu sehir`den ayrildigim O GÜN var
Bize karanliklari yasatan O Yenigün`ümüz var
Acilarim, yaniklarim var
Yillar`dir o sehir`e ayak basmadigim dönemlerim
Anmak bile istemedigim anilar
Hatirlamak bile istemedigim dakikalarim var
Özlemlerim var
Annemin ayak izleri
Babamin boynuna sarilislarim var
O Sehir`de
Toylugum, safligim, günahsizligim var
O Sehir`de uzun örgülü saclarim var
Uzaklardan yillardir yollarini gözledigim insanlar
Gidislerinde arkalarindan su döktügüm ablamlar
Gülüp oynayamadigim anilar
Gün`den güne elimden kayib giden gencligim var
Ayak sesleri bize ugramayan babam var
Kardesime hasret cektiren
Yillar`dir hayaliyle yanip kül olan
Baba sevgisi, sefkati nedir bilmeyen
O`nu yasamak isteyen bir kardesim var
Bizi o sehir`e geri getiren
Bu sehir`de kaybettiklerim var
Kayboluslarim
Mutsuzluklarim
Cigliklarim
Hickiriklarim var
Beni verem eden.....

Nurgül Yenigün