Bu şehir de
Gece ile birlikte
Evlerde uyuyor
Sokaklambalarıyla ben uyanığım
Söylediğim şarkıyı kimse duymuyor
Galiba biraz deli
Birazda aşığım
Yıldızları sayıyorum içimden
Bir, üç, beş
Yıllar oldu gideli sen
Hayata bir zar attım
Düşeş
Şair dediğin hür olmalı arkadaş
Şarap gibi kadınlara vurulmalı
Azgın nehirler gibi akarken
Gün gelip durulmalı
Beni sevecek kadın zaten
Ya sarhoş olmalı yada şair
Unutmalı bütün düşünceleri
Ne varsa ölüme dair
Sen kızıl saçlı yokmusun
Ömrümü yedin ömrümü
Hangi yerde açmısın tokmusun
Arayıpta bulamam kimse seni
Gördümü
Bu kez yazmıyorum adını
Okuyanda sanacak
Zikir çekiyorum
Bakalım sabaha ne olacak
Bu gecede ölmüyorum
Uyuyup kalırım bu çimenlikde
Ya çoçuklar uyandırır beni
Yada bir karıncanın nefesi
Bu uykusuz gözler seni görmedikce
Suzmaz kalemin sesi
10 temmuz 2011 gülbene
Recep Özdemir 2Kayıt Tarihi : 10.7.2011 18:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!