Bu şehir bugün sensiz, yollar bile kimsesiz,
Gökyüzü solgun, rüzgâr kırık, kaldırımlar sessiz.
Hangi sokağa dönsem, adın yankılanıyor,
Hangi pencereye baksam, yüzün kayboluyor.
Gidişin bir son değil, içimde başlayan bir eksik,
Zaman yürür, dünya döner, ama yokluğun hep derin.
Bir gölge gibi peşimde, adım attığım her yerde,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Ne güzel demişsiniz
dilinize sağlık
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta