Bu şehir bugün sensiz, yollar bile kimsesiz,
Gökyüzü solgun, rüzgâr kırık, kaldırımlar sessiz.
Hangi sokağa dönsem, adın yankılanıyor,
Hangi pencereye baksam, yüzün kayboluyor.
Gidişin bir son değil, içimde başlayan bir eksik,
Zaman yürür, dünya döner, ama yokluğun hep derin.
Bir gölge gibi peşimde, adım attığım her yerde,
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Ne güzel demişsiniz
dilinize sağlık
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta