Bu şehir bugün sensiz, yollar bile kimsesiz,
Gökyüzü solgun, rüzgâr kırık, kaldırımlar sessiz.
Hangi sokağa dönsem, adın yankılanıyor,
Hangi pencereye baksam, yüzün kayboluyor.
Gidişin bir son değil, içimde başlayan bir eksik,
Zaman yürür, dünya döner, ama yokluğun hep derin.
Bir gölge gibi peşimde, adım attığım her yerde,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Ne güzel demişsiniz
dilinize sağlık
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta