Bu Şehir Bugün Sensiz

Bu şehir bugün sensiz, yollar bile kimsesiz,
Gökyüzü solgun, rüzgâr kırık, kaldırımlar sessiz.
Hangi sokağa dönsem, adın yankılanıyor,
Hangi pencereye baksam, yüzün kayboluyor.
Gidişin bir son değil, içimde başlayan bir eksik,
Zaman yürür, dünya döner, ama yokluğun hep derin.
Bir gölge gibi peşimde, adım attığım her yerde,
Her cümlede bir boşluk, her şarkıda bir perde…
Bu şehir bugün sensiz, düşlerim bile renksiz,
Ne güneş doğuyor içime, ne de gece huzurlu artık.
Gülerdim eskiden, her şey ne kolaydı,
Şimdi en basit cümlede bile sessizce kaybolan bir anlam var.
Anladım, bazı yaralar kapanmaz,
Bazı isimler dilden düşse de, yürekten silinmez.
Bu şehir bugün sensiz, ama her sokak seninle,
Çünkü nereye baksam, hatıran hâlâ benimle…