Bu şehir, bu gece, sen ve ben...

BU ŞEHIR, BU Gece, SEN VE BEN ...

Aynı şehirdeyiz belki de bugün
Bu gece bu şehir bayram yeri
Bu gece,gönullere şenlik
duygulara düğün.
Rüzgarın fısıltısından belli
Okşar gibi esiyor yaralı sinemi bugün

Hayali cihana değer
bu şehir bu gece sen ve ben
Aynı havayı eksiltiyoruz
Kimseye farkettirmeden
Belki de aynı yöne bakıyoruz
Farklı hayaller kurarak
Ya da birbirimizi düşlüyoruz
Sol yanımız acıyarak

Bu gece bu şehir sen ve ben
Kaldıramaz bu şehir ikimizi
birimiz eksilmeden

Sen benim sessiz çığlıklarım
Hasretim, sevdası ayan beyanım
Ömrümce tamamlanmayacak
eksik yanım!
Bu şehir alışık benim iç çekislerime
Özlemle ah edislerime,
yağmurları gizler gözyaşlarımı
Ama alışık değil senin gelişine

Hangi cadde hangi sokagindasin
bu şehrin neredesin bilmem
nefesim yetmez, sana gel diyemem
Aynı yağmurla islanmak yeter bana
Soluğunun karıştığı havayı solumak da

Bu şehir bu gece sen ve ben
Ölümsüzluk iksiri icmeli
Ya da zamanı durdurmali bir yerinden

Ama ne mümkün
sevenleri kavuşturmaz bu şehir
Duyguları örtmez, sır tutmaz gece
Aşk sadece gönülde ulaşılmaz hece
Bu şehir bu gece sen ve ben
Ağır geliriz dünyaya
Birimiz gitmeli, digerimiz bitmeli
bu gidişi seyrederken.
Dedim ya oldurmaz bu şehir bizi
Güldürmez kaldıramaz,
birimiz eksilmeden...

Ayşegül Bahçeci