Bu şehir benim Şiiri - Hüseyin Ülkü Korkmaz

Sokakları ıssız ve yetim,

Her köşe taşında bir anım yaşar,

Sokak lâmbaları bile ay ışığına inat yıkar karanlıkları,

Ezan sesleri ile ruhumda bir huzur olur,

Belki de tek kazancım ve ruhumun ilacıdır sanki,

Evlerin çatılarında ki serçe yuvaları en mutlu bir yaşamdır belki de...

Kış girdi mi hiç çıkmaz istemez,

Kar soğuğu aratır yârin soğukluğunu,

Ne lâhmacun fırınları vardır,

Ne de koz helvaları yapan ustalar,

Çeşmeleri aksa da bir hüzün dökülür damlalarından,

İşte bu şehir ve ben çalar saatin son vuruşunda;

Bir sabah ve...

Gün batımında yaşanan kasvet dolu saatler,

Aydınlıkla karanlıkta kardeştir,

Sırf bana inat mı bilmem...