1960- AMASYA/SULUOVA BOYALI KÖYÜ
Ne zaman ayrılsam ben bu şehirden,
İçime buruk bir hasretlik çöker,
Düşer iki damla yaş gözlerimden,
Bu garip ayrılık boynumu büker.
Titrer, gitmek istemez ayaklarım,
İçime kor gibi bir ateş düşer,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR.. TEBRİKLER YÜREĞİNİZE...
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta