Abartısız sevgi yoktur bu şehirde...
Çaresiz yaklaşırsın sebepsiz bitmişliğine.
Ve günler geçtikçe bulamazsın aynalarda kendini.
Seni, hiç tanımadıklarına sayarlar,
yanıtsız bırakmaktan korkarsın sevgisizlikleri.
Abartısız sevgi yoktur bu şehirde...
Bir şarkı satın almak istersin kendine günü gelince,
şarabına tüketirler sözlerini.
Alıkoyarlar yalnızlığını tanımsız gecelerde,
kendini vurusun şehre...
Abartısız sevgi yoktur bu şehirde...
Karıştırdıkça yokedersin insanları kendinde.
Ne yaşarsan yaşa kaybolursun tutumsuz sevgilerde.
Ve kahrolası bir felsefeden ibarettir yoluna her an çıkan...
Değerlerinden yitirirsin kimleri...
Sevgi yoktur bu şehirde oysa.
Herkes birilerini öldürmüştür sokaklarda
ve herkes birilerinin geçmişidir mekanlarda.
Anısıdır insanın nefretini kazanan bilinçsizce.
Abartısız sevgi yoktur bu şehirde...
Kayıt Tarihi : 2.4.2005 11:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Abdurrahim Kahraman /Ben Duygularım ve Şiir
TÜM YORUMLAR (2)