Bu şehir gittiğinden beri tek kelime etmiyor.
İnan bana, kafayı yiyecek gibi oluyorum.
Sessizliğim çaresizliğimle boğuşuyor,
Gitgide yalnızlığın çukuruna düşüyorum.
Ne bir sokak lambası yandı yokluğunda,
Ne de dolunay uğradı sokağıma.
Bütün güzel şeyler paramparça ve yıkık,
Ve bu şehir içim gibi simsiyah artık.
Yalnızca bir adımın yeter!
Silinir hüzün, acı ve keder.
Cehenneme dönmüş bu şehri ve beni,
Bir gülüşün iyi eder.
Suat Alkan
Suat AlkanKayıt Tarihi : 21.7.2024 18:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Terk edilme

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!