Şehrin ışıkları ayakta bir de ben
Uykuya meydan okurcasına
Her köşe başında yokluğun
Önüm arkam sağım solum
Boğazıma kadar batmışım
Ayrılık denen bataklığa.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta