Bu Şehir Şiiri - Uğur Sarı

Hazan mevsimi olanca karmaşası ile,
Karmakarışık ruhuma karışıyor...
Huzur denilen elbise,
Üzerime hep bir beden büyük geliyor?
Geçti zannettiğim hiçbir şey aslında bir türlü geçmiyor.

Derken rüzgar olanca acımasızlığı ile şiddetini artırıyor.
Küllenmiş olan bu ateş cayır cayır yanıyor.
Kaçınca kurtulduğumu zannettiğim bu şehir...
Gözümde kocaman oluyor.
Aynadaki suret baktıkça küçülüyor.
Ruhum bu cendere de ezildikçe eziliyor.

Takvim hızla geri sarmaya başlıyor sonra...
Unutmak istediğim bu film defalarca başa sarıyor.
Gözümü kapatıyorum oysa...
Beynim, ruhum ve sağır edici bu ses,
Hiç bir şeye izin vermiyor.