Bu Şehir Şiiri - Ayşenur Takak

Bazen kalemim oldun
Bazen duygum
Bazen defter sayfam oldun
Bazen ilhamım
Bende senin düşün olayım
Bitmek bilmeyen düşün
Hayal et herşeyi,
Benim yaptığım gibi
Söylemek isteyip söyleyemediğim sözleri düşün
Her kelimem sen
Her cümlemde ismin
Noktasız virgülsüz sana sevgimi anlatmak..
Bir sandalye koy,otur
Martıları izle
Sonra gözlerini kapat ve uykuya dal
İkimizin olduğu bir düş kur uykunda
Gülümse..
Gülümse ve sen farketmeden gözyaşların aksın yanağından
Sonra bir ev hayal et,
Yeşillikler içinde
Hiçkimse yok,
Hiçbir ses yok..
Sadece gökyüzünde uçan kuşların sesleri
Eskiden bu kadar sessizmiydi bu şehir?
İsmi neydi bu şehrin?
Sahi neydi bu şehir?
Aşk?
Hüzün?
Ayrılık?
Neyse de kendi kendine
Elbet geçer bu acılarda
Sonra bak ardına,
Derdimi anlatsın sana saat kulesi
Uyan kurduğun düşten yanında ayak sesleri
Dolmuş hüzünle yüreğindeki kum saati
Hiçbir iz kalmamış senden benden
Bitmişiz..
Bitirmiş ayrılık bizi
Sevgi?
Yüreklerimizde kanıyor hala
Mor gelincik bırak bensiz yürüdüğün her sokağa
Hayatındaki herşeyi bırak ama beni bırakma
Bilirsin beni sensiz kalmaktansa,
Ölüme giderim koşar adımla.