Bu Şehir Şiiri - Vahit Görür

Ayın ışığı vurunca suyun yüzüne
Çekilince tüm kainat evine
Yanınca lambalar peşi peşine
Sevgindir bu şehri güzelleştiren

Soğuk rüzgarlar vurunca tenime
Sesler  karışınca sessizliğe
Gece bir sır gibi çökünce şehre
Sevgindir bu şehri kalabalıklaştıran

Uzayıp gidiyorsa bitmeyen yollar
Durmak bilmiyorsa bütün saatler
Uzak geliyorsa uzakta kalanlar
Sevgindir beni yakında tutan

Yumruk olup inmiyorsa eller
Yürümüyor, gitmiyorsa ayaklar
Yanan ışıkta görmüyorsa gözler
Sevgindir beni ayakta tutan

Yalnızlık olmuşsa ayağa pranga
Ümitsizlik çıkarmayacaksa beni yarına
Hatırlar düşürüyorsa beni derde, gama
Sevgindir beni yaşatan