Bu Şehir Şiiri - Emin Zeybek

BU ŞEHİR

Her akşam gökyüzü tebessüm eder
Ruhumun hüznünü siler bu şehir.
Kalbimden kalbine gizli yol gider
Seninle geceme güler bu şehir.

Bulutlar üstünde yakamozlar var
Her yıldız bir ceylan misali bakar
Işıklar caddeye naz ile akar
Aşkın bestesini çalar bu şehir.

Bu şehir payitaht. Her köşede sen
Örtüsünde nakış, toprakta desen
Olur ya “Sevgilim” diye seslensen
Gönlümü umuda salar bu şehir.

Yorulmuş kalbimin son sürecinde
Sen varsın yolumun dönemecinde
Tozpembe renklerle hayal içinde
Tatlı bir uykuya dalar bu şehir.

İçimde minik bir çocuk koşardı
Sahipsiz yüreğim sessiz taşardı
Bu kalp senden önce mahzun yaşardı
Aşkınla huzuru bulur bu şehir.

Tek kişilik aşk bu, ilanı ayıp
Sessiz bir serenat, sözleri kayıp
Masum bir bakışı tebessüm sayıp
Hayalinle mutlu olur bu şehir.

Yağmur damlaları usulca iner
Islak sokaklara yalnızlık siner
Haleti ruhiyem hicrana döner
Benimle birlikte solar bu şehir.

Attığın adımın gölgesindeyim
Kalbinin en tenha bölgesindeyim
Seninle sensizlik dengesindeyim
Beni sana mahkûm kılar bu şehir.

Farkında değilsin mısralar sana
Bu sözler, bu şiir, bu ihbar sana
Ne olur sesimi biraz duysana
Feryat, figan ile dolar bu şehir.

EMİN ZEYBEK
Mayıs 2011 Bursa