Bu Şehir Şiiri - Mustafa Şimşek 1

BU ŞEHİR

Sensiz gözyaşı döker bu şehir,
Sensiz yürekler başıboş.
Bir tılsım içeren bakışların
Başımı benden alır,
Avare avare dolaşır sarhoş…
Durmadan sana çekerim
Bedenim kürek mahkumu.
Vira vira sesleri dolar da göğsüme
Bir rüzgarın bile esmez olur.
Rotaları sana çizerim;
Kah dalgalar gelir oturur kıyılarıma,
Kah alabora hayallerim
Demir atar hatıralarıma.
Ve
Sensiz geleceğe bir çift çizgi çizerim…

Bu şehir seni gizler koynuna,
Körebe oyunlarında kaybolurum.
Melankolik duygularım sürüklenir
Gizeminde boğulurum…
Aşkın sihirli şarkısı dökülürken bu şehre;
Bir keder nağmesi
Dolanır ayak uçlarımda,
Ayaklarım yorulur,yüreğim üşür,
“Sen” yitik kalırsın avuçlarımda…

Baygın bir türkü gibi delerken bakışların,
Bu şehir dar gelir bana.
Bir ışık,bir ümit beklerim uzaklardan
Ve hala
Bir haber yoktur senden yana…

Gitmelerin bir ölüm olur,
Yıkılır yüreğimde bu şehir.
Artık gelmiştir demir alma zamanı
Beni koynuna almadan bu şehir…

Bu şehir sessiz,bu şehir sensiz
Uzaklarda büyür müsün
Bilmem ki bensiz?

Biliyorum ki,
Kervanlara katılmış gölgende
Bana yer yok.
Üşüdüğüm her sıtmalı gecelerde
Seni duyacağım,
Bana düşen ise
Sensizliğin ağıtlarında kalıp
Bu şehirde yok olmak.

Kardelen gibi her daim boy göstereceğim
Filiz filiz,
Alev alev her köşe başında
Bir ateş tutuşturacağım,
Köprülerimi yakıp; senden arta kalan ne varsa,
Senden düşen ne varsa,
Senden yiten ne varsa
Parça parça içine atacağım.
Bu şehri de atacağım.
Bu şehirde ne varsa,
Hatta ne yoksa
İçime atacağım,
Kendimi atacağım.
Bütün bunları,
Bütün olanları
Sensizliğe katacağım…

Sensizlik varsa bu şehirde,
Bu şehri
Sen yapacağım…

Şimdi git…
Eğer hercai olma zamanı gelmiş ise
Kardelene şaire bu şehir çok artık…

Rüyalarımda çizdiğim toz-pembe
Resimlerim düşer duvarlardan,
Bir silüet belirir şehrin yamaçlarında
Öyle ki;
Bir iz kalmamış varlardan,
Bir şairin, silik aruzları belirir avuçlarında…
İlmik ilmik örülmüş
Sana giden patikalar,
Bu şehrin bulvarlarında boğulur.
Ah gülüm! Tarihin bittiği devirde kalan
Sayfalar, yazılacak bir şey görmezken,
Yelesinden tutunup sana aktığım
Nehirlerde gönlüm soğulur…

Şimdi git…
Eğer hercai olma zamanı gelmiş ise
Kardelene şaire bu şehir çok artık…

Bu zamana kadar,bu şehir;
Böylesine ağlamamıştı,
Başı eğik,
Yalın ayak kalmamıştı.
Bu şehir benle,
Bu kadar sensiz olmamıştı…

Bir kıvılcımla beslenen
Yama götürmez duygularım
Senin asaletinde eğilirken,
Bu şehrin kini-kiri
Üzerime dökülürken,
Bakışlarım yollarında kalıp
İğreti gözlerde bükülürken,
Beni atma bu şehrin zindanlarına gülüm…

Gitmelerinde sancı varsa,
Kopmalarında hüzün varsa,
Alev alev her köşe başında
Bir ateş tutuşturacağım,
Köprülerimi yakıp; senden arta kalan ne varsa,
Senden düşen ne varsa,
Senden yiten ne varsa
Parça parça içine atacağım.

Kal bu şehirde yan benimle…

Sana, ne kendimi anlatabildim
Ne de bu şehri…
Bulutlar çökünce semalarına,
Bu şehrin gözlerini kapatırdım.
Tutardım kollarını,
Kirletip akmasın diye seni.
İhanetle bezenmiş arka sokaklarında
Gülden bir ev yapardım
Kokusu sarsın diye seni…

Sensizlik varsa bu şehirde,
Bu şehri
Sen yapacağım…

Şimdi git…
Eğer hercai olma zamanı gelmiş ise
Kardelene şaire bu şehir çok artık…

Kal bu şehirde yan benimle…

İnce sızılarım düşerken kaldırımlar üzerine,
Cömertçe savurduğun saçlarının bir teli
Gelip dokununca ruhumun içine,
Bu şehirden firari duygularım kaçar
Takılır peşine…
Bir an vuslat düşer usuma,
Bir an yazılmış kaderim dizilir,
Bir an çat-kapı eşiğimde
Belirir hayalin
Ve
Bu şehirden yoksunluğun
ve
uçup gider bir kuş kanadında
bensiz halin…

Bu şehrin üzerinde tüten dumanın isleri kalan
Sokaklarına emanet etmiştim seni.
Bir Sezar ürküntüsü düşünce hayal kırıklığına,
Brütüs ihaneti damlar kılıcından da
Senden alamaz beni…

Varsın etsin bu şehir,
Yetiştirdiğim sana açan bahçemi talan
Bu hayat sensiz yalan…yalan…yalan…

Şimdi git…
Eğer hercai olma zamanı gelmiş ise
Kardelene şaire bu şehir çok artık…

Şimdi git…
Biliyorum ki,
Kervanlara katılmış gölgende
Bana yer yok.
Yakılmış küllerin bir hüznü varsa
Seni karşılayan yerde,
Bir tutam toprak,bir damla su
Bırakıver her seferde…

Bu şehirde,bir köşede
Ben içimi çekerim.
Eğer sen yoksan,

İpimi çekerim…

Ayrılık yoluna dizilince göçler,
Benden kalan ne varsa almayı unutma
Bu şehrin sen kokan her yerinde
Sana ait ne varsa..
Eğer yüreğine hüzün
Dolarsa
Tökezleme,ardına bakma
Terk et beni ve bu şehri…

Bütün yaşanmışları
Ardında bırakarak git.
Git! Senin için atan yüreğin
Çırpınışlarını duymadan git.
Sonrasızlığın bekleyen sahte tebessümlerine
Bakarak git.
Ellerin üşümesin,
Gözlerin; ruhumda yansıyan
Senli yansımaları görmeden git.

Düşüncelerin seni çalmadan,
Bu şehir seni içine almadan,
Yaktığım ateşlerde kalmadan
Şimdi git…
Eğer hercai olma zamanı gelmiş ise
Kardelene şaire bu şehir çok artık…
Yada
Kal bu şehirde yan benimle…