Bu Şehir Şiiri - Muzaffer Taşdemir

Gece sessizliğini dinlediğim, bu şehir,
Gündüz çırpınışlarını,
Cadde cadde, sokak sokak,
Kalp atışlarını, duygularını,
Esmer buğday tenli sarışın,
Fakir zengin, insanlarını, her yaştan.
Bulutlarını beklediğim yağmurlarının,
Bu şehir.

Ah bu yumuşak başlı topraklar,
Çiçek çiçek, bahçe bahçe, boy boy ağaçlarını,
Gölgelerini sevdiğim yamaçlarını,
Bahar bahar uyanışlarını sevdiğim,
Kışlarını,
Ölüm ölüm yok olup, doğuşlarını,
Yedi sülalesini tanıdığım,
Çocuklarını sevdiğim, bu şehir.

Ekmeğini sevdiğim, suları, taşını toprağını,
Kokusunu, sesini,
Kökünü, yaprağını,
Erguvanlarını, ıhlamurlarını, güllerini,
Akasyalarını, papatyalarını, kasımpatılarını,
Yazlarını, baharlarını, kışlarını,
Ah sevdiğim baygın bakışlarını,
Varlığını, dününü, yarınlarını,
Kendimi kazıdığım damarlarına, bu şehir.

Günlerini gecelerini sakladığım, bu şehir,
Düğünlerini, bayramlarını,
Sevinçlerini paylaştığım çocuklarının,
Ah bütün sırlarımı konuştuğum,
Esirgemediğim dualarımı,
Nuh’un Gemisi gibi sığındığım,
Seyrettiğim ufuklarını.

Ah özünü sevdiğim,
Paylaştığım hayatlarını,
Konuştuğum, her kelimeyle, tek tek,
Sevdiğim insanlarını, bu şehir.