Bu Şehir Şiiri - Elçin Mirzabeyli

Bizim bu şehirde bir kimsemiz yok.
Yollar yorgunuyuz, yıllar yorgunu.
Tanrı dergâhından sevgi dilenen
Göylere uzanmış eller yorgunu.

... Serseri memleket, deli memleket,
Sözü esir düşmüş dili ucunda.
Özgə kefeninde ölü memleket -
Ruhu yırgalanır darağacında...

Cellad kötüyüdü, ya mey camıdı...
Kan damır kesilə n mezartaşından...
Ufukda Tanrının katliamıdı -
Tan yeri kızarıyor göz yaşımızdan.

Bizim bu şehirde bir kimsemiz yok...
Gidelim sözümüze divan tutmağa.
Bitmiş sevdaların sahillerinde
Deli küleklerlə kol-boyun olan
Soğuk izimize divan tutmağa...
Gidelim...
Nereye, şu memleketden?
Gidelim
Özümüze divan tutmağa!