Bu Şehir... Şiiri - Cem Büyükkaya

Bilirim kimse bilmez beni bu şehirde
Ve adım geçmez belki anlatılan hikayelerde
Oysa yalnız yürüdüğüm yollar saklar ayak izlerimi bilirim
Ve ay şahittir aslında gözyaşlarıma
Saklar avuçlarında acılarımı sokak araları
Sonra ruhum dağılır gecenin karanlığına...

Bilirim kimse görmez beni bu şehirde.
Ve yanmaz kimse için kimsenin canı
Bu şehir kadar kimse anlamaz halimden...
Kimse bu şehir kadar el uzatmaz
Kimse kaldırmaz beni düştüğüm yerden...
Yalnız bu şehir bilir beni
Ve sarar,sarmalar kucağında
Gün değmemiş bütün pişmanlıklarımı
Dilimde asılı kalan sitemlerimi
Boğazımda düğümlenen sözlerimi
Yalnız o dinler,o anlar sanki beni...

Ağladımsa onun omuzunda
Yandımsa onun kucağında...
Kimseler yoktu bu şehir kadar o kör karanlıklarda
Ne uzanan bir dost eli
Ne halden anlar bir sevgili...

Oysa bilirim kimse bilmez beni bu şehirde
Ve adım geçmez belki anlatılan hikayelerde
Yalnız yürüdüğüm yollar saklar ayak izlerimi bilirim
Ve ay şahittir aslında bir tek gözyaşlarıma
Saklar avuçlarında acılarımı sokak araları
Sonra ruhum dağılır gecenin karanlığına...
Dirhem dirhem azalırım...
Kaybolur giderim bir yıldızın gölgesinde
Bi umudun peşinde savrulurum...
İnceden bir sevda masalı tutar beni
Bir fırtına...
Bir deli rüzgar vurur ince ince
Hem almaz deli gönül sevince
Akıl kar etmez işte yüreğime
Yine bir sevdaya düşer kavrulurum...