Bu Şehir Şiiri - Hüseyin Kemal Türkmen

Erciyesin eteklerinde
Temiz ve huzurlu hayatın süsüdür
Tarihi tantanasını yaşarken KAYZER evvel emirde
Bu şehir mümin yüreklerin ülküsüdür

Kayboldu Kaniş kayboldu Karum
Kültepe harabesinde
Rızıklandı nice ermeni nice rum
Altın ve gümüşün turabesinde
Şifa buldu insanlık yıllar yılı
GevherNesibeHatun hastanesinde

Bu şehrin insanları
Uyudular uyandılar
Günde beş vakit ezan sesleriyle
Hac Kılıçtan Hunattan Han camiinden
Maveraya kandılar
ALLAH'tan korktular hep
Hep kuldan utandılar
İlim ile zinetlenip
Takva ile yıkandılar
Seyyidi Sırdanı Burhanında
Aşk ateşiyle yandılar

Erkilet güzeli baglar bozarken
Gesi bağlarında dolananlar var
Hisarcığa Hacılara yağan kar
Bu şehri sular
'Ali dağıda derler dağların hası
Kucağına almış koca Talası'
Mimar Sinan dehasıyla bahtiyar
Eğribucak bağlarında çocuklar
Kavrulmuş güneşten gölgelik arar

Serin ikindiler sığınmış kucagına kapalı çarşının
Asırları toz eden heybetiyle kale
Saat kulesinde tik takları zamanın
Kalbi ile yarışıyor ak sakallı bir ihtiyarın
Simidin susamında lezzet
Bir yudum çayda hayat
Hiç bir şey bilmiyorsan hemşerim
Gel sende bu şehirde al sat
Ticaret bu tenbelliğe inat
Bu şehirde yaşamak en güzel sanat

Yolları geniştir bu şehrin elleri geniş
Çalışkan olana bulunur çok iş
Seher vakti herkes işine koşar
Dirisi ölüsü huzurlu yaşar
Şehirler içinde bir dir bu şehir
Sözün özü sanki şiirdir bu şehir