Bu Şehir Şiiri - Turgut Uzdu

Bu şehir zulüm bana
Bu şehir ölüm
Yokluğun dolu ya sokaklarında
Sensiz her adımda bin kez ölürüm.

Bu şehir zulüm bana
İnişi ölüm, çıkışı ölüm
Seni çok sevdim, seveceğim
Kaç kez istersen iste
Ben de o kadar ölürüm.

Bu şehir zulüm bana
Kokundan uzaklarda bilirim
Dokunamadım ya
Saçın için bilsen... Say
Tanesi kadar ölürüm.

Bu şehir zulüm bana
Sevmedim uykusunu
Hep sensizliği gördüm
Oysa sana dokunan bir gün olsaydım
Gülümserdi köşeler
Gülümseyerek ölürdüm.

Bu şehri sen doldurmalıydın
Seni yazmalıydı caddeler zulmünü değil
Sen güldün alı şan etmiş kendine
Ben sana vurgun bülbüldüm
Bilemedin
Her tonun için kaç kez ölürdüm.

Beyazlarına yüreğim kapıldı
Gülümsemen çıldırttı göğsümü
Sensizlik gömleklerden zulüm
Titretti geceler boyu sensizlik
Varlığınla yokluğun denkleşti ya
İnanmazsın
Her nefeste burnumda tüttü ölüm.

Birazcık sevseydin keşke
Seninle baharlar gelecekti,
Kuzular yazı meleyecekti
Bak mevsimler gecikti
Acı bir rüzgâr esti bir yerlerden
Alıp götürdüğünden beri beni
Bu şehir bana zulüm
Yaşamak gibi
Sensiz bu şehir bana ölüm...