Sahillerinde yalnız bir Suveyda oturur..
Dalgaların çarptığı kayalara inat....
Gök siyahı çekince üstüne..
Suyun rengi dönünce siyaha...
Kan eller kalkar semaya..
Kalbe kan oturur...
yorgun...
bitkin..
ıslak..
derin...
Gözlere bir can oturur...
özlenmiş..
istenmiş..
beklenmiş.
tutulmuş.
ellere hançer oturur....
kesilmiş..
çiğnenmiş..
tırmıklanmış..
yaralanmış..
Bedene bir insan oturur...
tuza.
toza
kırılmış...
Kanada bir ateş oturur
Sümeyye NuroğluKayıt Tarihi : 7.8.2007 17:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sümeyye Nuroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/07/bu-sehir-107.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!