Bu Şehir Şiiri - İrfan Karapınar

Bu şehirde doğmuşum
Otuz küsur yıl olmuş
Zaman hayli değişken
Acımasız ve hissiz
Yılların ezberiyle dolmuşum

Bu şehrin sokaklarında adam olmuşum
Dünkü çocuk ben,hey gidi hey
Zaman büyütmüş beni fark ettirmeden
Ama hiç bıkmadan hiç saklanmadan
Hâlâ çocuksu hayaller tüketmekteyim
Ruhumda hep huzuru bulmuşum

Bu şehirde aşık olmuşum
Bu şehirde aşığım zannetmişim
Kimine yalan söylemişim
Kimini sevmişim
Aşkları kadehler tutmuş
Ben bitirmişim

Bu şehirde maçlara gitmişim
Omzumda kırmızı siyah atkı
Parklarda dolaşmışım
Yıldızlara bakmışım adamakıllı
Güneşi yutmuş,ayı uyutmuşum

Seherinde kabahatler silinir
Ufku çoğu kez görünmez
İnsanı açık,havası kaçık
Nice sefil haliyle
Ben bu şehri sevmişim

Bu şehir bir yâr gibi peşimde dolanır
Ben bir yâr gibi düşkünüm ona
Haşindir,çoğu kez gaddardır ama
Derin mana içeren bir bakışı vardır
O yüzden seyrine hayran olmuşum

Ayrı kalmış hasretiyle yanmışım
Kavuşmuş iltifatına kanmışım
Yağmurunu,karını,kışını,hele aşkını
Her daim sevmiş,her daim kıskanmışım
Onu sadece bana ait bir sevgili sanmışım

Ezanı semalara uzanır
Yazanı elbet bir başka derya olur
Düzeni alışmayana zor
Kızanı da tabii ki vardır
Sohbeti lütfuna mazhar olmuşum

Bu şehrin sabahlarında hicran gezinir
Eteklerinde güzden kalma bir rüzgâr
Sureti hayaline sazlar dizilir
İnkarı ne mümkün ruhumun kıvrımlarında
Bir acayip kisvede nazlar gezinir
Güzeldir,daima kızlar gezinir
Galiba ben bu şehri ondan sevmişim

Bilmezler ne garip hâl ile doldum
Anlamazlar seyrine aşk ile daldım
Uykumu feda ettim,gecelerimi böldüm
Romanlar dolduran namelerde gezmişim
Bu şehirde ben ne mısralar düzmüşüm
Kimbilir sırf bu yüzden ruhuna süzülmüşüm

Saatleri suskun,ürperişi mağrur
Gecesinde saltanat yatan bu şehir
Gündüzüme zarafet katan bu şehir
İlk göz ağrımı saklar,belki ondan sevmişim

Dostlar kınamasın bu şehre gelsin
Benim gözlerimi kendine alsın
Nazarımda kadınım,dünyadaki mekânım
Senin kurbanınım ey güzel nuranım
Diyarın uğruna tellal olmuşum

İliklerime kadar sevdası dolmuş
Takatimi kesen bir müphem handır
O bana kayıtsız,ben ona esir
Sebebi vücudumda akan bir kandır
Bu şehir
Eskişehir

Kalmamış tesellisi canan yok olmuş
Dostların meclisinde yârân yok olmuş
Dilimde şarkılar ömrümü almış
Bir başka bahardır bu şehrin nuru
Bu şehir yüreğimin ipekten suru
Bu şehir
Eskişehir

Destanların gönlümdeki kaynağı
Körpe hayallerin durağı
Durmaksızın ruhumu tutsak eden
Şuh bir kadın gibi süzülüp giden
Bu şehir
Eskişehir

Ben bu şehri candan sevmişim

Ağustos 2007

Hatıralar vardır silinmeyen,
Sevgiler vardır,bilinmeyen,
Sevğililer vardır özlenen.
Beni benden etti,bu şehir.

Erol Sagun