Bu Şehir Şiiri - İsmail Türkmen

İçinde yaşadığım bu şehir bana yabancı
Sokaklarını bildiğim bu şehir
Yad el bana gerçekte, benim değil.
Çiçeklerini demetlediğim yağmurlarında ıslandığım,
Acılarında ağladığım, soğuklarında üşüdüğüm,
Bu şehir yabancı bana
Soğukları, acıları ı,hayalleri yabancı.
Sanki beni bağrına basmamış gurbet;
Benim onu tanıdığıma inat
Duygularımı, hayallerimi sevmiyor.
Mahalle, mahalle, sokak, sokak gezdiğim bu şehir;
Turunç kokularını, buğday başaklarını,
Gelinciklerin güzelliklerini çok görüyor bana.
Sanki ben bu şehri tanıyorum;
Torosların eteklerine işlenmiş,
Çukur ovanın bağrına yaslanmış;
Değerli elmas güzelliğinde bu şehir
Güzelliklerini gizliyor benden ya da
Ben görmezden geliyorum acılarını, aşklarını
Hayallerimi, düşlerimi sakladığım bu şehri
Yaşamama rağmen bana yabancı
Mevsimleri gizli, beyazı sadece pamuk tarlalarında,
Baharı sadece kaldırım kenarlarında saklayarak
Yaşatıyor belli belirsiz, kış ise hiç yok hayallerimde
Yaşadığım bu şehri anlamıyorum;
Her sokağında, her köşesinde yaşanan
Gizli, açık sevdaları, gecenin gizemini,
Saklıyor rüyalarımdan, hayallerimden,
Şiirlerin güzelliklerini,
Sevdaların yaşanmışlıklarını, bilmediğim,
Sokaklarını avucumun içi gibi bildiğim bu şehir
Sevdasında bile yabancı bana