Bu seferde yenildiğimi sanma İstanbul.
Gözyaşımla ıslanan ekmeği zorda olsa kuruttum.
Takılmıyor artık boğazıma içtiğim su, yediğim balık.
Bir türlü yutkunamadığım acıyı çoktan unuttum.
Sen sözünü tutamadın İstanbul!
Sağanak yağmurları bahane ettin bırakmak için ellerimi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Emeğinize sonsuz saygılarımla...Bu şık şiir için teşekkürler sayın şair...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta