Bu sefer çarpılan değil, çarpan çatladı,
İçinden çıkan tüm pislikler gerçeği gösteriyor,
Bana birde yön göstermişti,
Beyazdı ve kefen gibi sonsuzluğu armağan ediyordu.
Bu sefer renkler ve toprak yok,
Gerçeklerden bahsetmek istiyorum.
Yansıtır kar, gecenin gündüzünü,
Zamanı çalan da, kaybeden de,
Ellerimi göğe açmamamı isteyen sizdiniz,
Körlüğü övdünüz, sustuk mu?
Sustuk mu?
Tebrikler size.
Bu sefer renkler ve toprak yok,
Birazda gerçeklerden bahsetmek istiyorum.
Midemi bulandıran ilişkilerinizden de.
Bu sefer kabuklar daha kalın ve sert,
İncitmeyi yine de başardın,
Varlığın yük yokluğun nedir?
Karar vermek kırmızı çizgiler halinde önümden geçiyor.
Özlenmek ama doğru kişiden dolayı.
Yine karışıyor yüzler iç içe.
Kabuk kırılmak üzere.
Kayıt Tarihi : 7.2.2014 00:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!