Bu Sefer Şiiri - Murat Tuğci

Alışık olmadığımdan değil
Korkumdan sanırım
Bu defaki kaçışım
Bir kere daha yenilmek
Bir defa daha öne
Kaldırmadan sadece öne
Eğmek başımı
Ne kadar acıtır bilemez
Bu örseli canı
Bıraktım kendimi
Sadece kendi hızım
Akıp gidiyorum
Birileri ben derken
Sıradan yine gündüzler
Geceler sırasından
Açıldığında tan
Hayal geliyor
Giriveriyor küçücük kapımdan
Gülüyor
Yaşıyor istediğince
Gidiyor
Zamanım doldu diyor
Ben
İki büklümüm kapanımda
Sadece izliyorum
Sadece gözlerim iş görüyor
Kıvrılmışım
Hareketsiz
Çıt çıkarmadan
Hayali izliyorum
Zamanla eş zamanda akıyorum
Bir hayale bir kendime bakıyorum
Bu kez kendim için kaçıyorum
Bitmesin diye
Elimde kalan kum taneleri
Deniz kabuğuna dönüşsün diye
Belli olmuyor sanıyorum
Sıkıyorum
Ellerimi
Dişlerimi
Gözlerimi
Hayali izliyorum
Kaçıyorum yani
Bitmesin diye
Deniz kabuğum hep aynı
Aynı melodiyi çalsın diye