Anam!
Bu sana tek mektubum
Biraz ucuz ama
Düşlerime misâfir olduğun
Ve çekip gittiğin müsâde bile istemeden
Ağladığım ama hıçkırmadığım
Sessiz günlerime say
Seni, ilk altı yaşımda, kardeşim doğduğu gün
Ve en son onsekizimde, senden ayrıldığım gün
Kıskandım
Seni herşeyden çok sevdiğimi zannettiğim gün
Seni son kıskandığım gün oldu
Üzgünüm anam üzgünüm!
Kendimi bilmeden gezdiğim
Umutsuz, uykusuz, şuursuz ve
Sersiz günlerime say
Eskiden ölmemen için yalvarırdım Allah'a
Bilmezdim sonsuzla gerçek arasındaki 'anlamsız' farkı
Bir ara hiç ölmeyeceğini sandım
Heybetine kandım
Yandım
Senden daha heybetli olduğum olgunluk çağımda
Çocukluk ne hoştu anam!
Ama şimdi
Şimdi duâlarım bile bir hoş
Artık biliyorum ki sen de öleceksin
Belki dördüncü taşı koyacağız yanyana
Belki senin de toparğında çiçekler bitecek
Hani şu kalın, sulu yapraklı, tombul çiçeklerden
Yalnız mezarlarda açan
Belki para vereceğim eli bidonlu kirli çocuklara
Ve ben de yanına geleceğim belki de
Herhangi bir zaman
Ama ben ne istiyorum biliyor musun anam
Bana ilk nasıl heybetli göründüysen
Gidişin de öyle heybetli olsun
Öyle heybetli olsun ki
Ağlamayayım
Eğer dağ gibi yıkılmayacaksan karşımda
Hiç yıkılma
Bırak ben yıkılayım!
Eğer 'gittiğin yeri' bilemeyeceksem
Hiç gitme
Bırak ben gideyim, anam!
Görmeyeyim yıkılışını, parça parça
Bilmeyeyim nereye gittiğini
Ağlamayayım ardından kesik kesik soluyarak
Bırak
Bırak
Bırak ben öleyim, anam!
Ta ki; aydan daha parlak, ipek saçlarını
benden başka hiç kimsenin
görmediği güne kadar!
Kayıt Tarihi : 17.5.2005 13:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili kardeşim : Ayhan Yavuz Açıkgöz.
İnsan gözünün dünyada görebildiği tek melek olan ANNE konulu şiir için teşekkürlerimi sunuyorum, lütfen kabul buyurunuz.
Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:
O kusursuz meleği eksiksiz anlatabilecek bir şiiri, ne bizden öncekiler yazabildi, ne biz yazabiliyoruz, ne de bizden sonrakiler yazabilecekler... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.
Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.
Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.
Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.
Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.
Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:
ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olsun.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum..
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (1)