Sövmekten usandık, sinirlene sinirlene eridik artık, hiçbir şeyimiz kalmadı. Stresten ise hastalığa kalacağız: yurt derdinden. Paşam Erdoğan açıklama yaptıkça ise Küfürbaz Haydo'ya dönüşüyoruz, nasıl ve ne zaman kurtulacağız acep bu illetten... Ses de beklemiyoruz gaipten ve hasılı, haricinde, dinden de çıktık bunların yüzünden.
Ben artık dayanamıyorum.
Halka mı kızıp kızıp çemkirmeli? Yoksa arşınlamalı mı yolu, gitmeli mi? Hah, sonra bir de adımızı çıkartırlarsa pişkin, umursamaz, soysuza... Hah! Tam o zaman işte, acep suç kimde, bizde mi? Eh, yeter be, boşversene.
Ne o, ne oldun, divane mi?
Ya niçin, ne diyorsun, hah? Kulak veriyorum ve dinliyorum bağrından çıkan sesleri. Bunlar şey, şey, inilti mi?
Hah-hah-ha!
Anlıyorum dostum, anlıyorum ama salağa yatıyorum bilirsin, ben de önceden öyleydim, senin gibi. Sonra da o çemkirdiklerine benzedim, bu yolu seçtim, kendi yolumu tuttum iyi mi...
İyi!
Hah-hah-ha!
Ben artık dayanıyorum!
Dostum, takma kafana.
Son, mutlak NİHİLİZM!
Son kez: beraber,
HAH-
HAH-
HA!
Çepni Serhat ÖZTÜRK
05:35
04.05.2023
Trabzon
#ÇepniSerhatÖztürk
Kayıt Tarihi : 4.5.2023 05:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!