BU SaNA... Şiiri - Yasemin Çağla

*

BU SANA...

Hep bu sana son mektubum diye başlardı sitem mektuplarım...
Doğru olmadığını en az benim kadar sende bilirdin...
Şimdi üzerine basa, basa bu sana son mektubum demiyorum! ! !
Seni, sana bırakıyorum...

Bu sensiz gelen ilk, ilkbaharım...
Biliyor musun?
Yemyeşil, tazecik filizler verdi bana aldığın fidanlar...

Topraklar yine kırmızı,
Güller yine mis gibi,
Yağmurlar damla damla
Gökkuşağı yine renkli,
Deniz ise masmavi
ve
köpük köpük...

Martılar alabildiğine özgürce süzülürken çığlık çığlığa gökyüzünde acıtmıyorlar beni...

Geçmez sandığım günler su gibi...
Geceler kısacık...

Biliyor musun?
Bu sabah uyandığımda, ilk defa sen aklımda yoktun...
Kalkıp yıkarken yüzümü baktığım aynada da sen yoktun...
Dönerken sırtımı, ardımda da sen yoktun...
Adımlarımı attığım yerde de, dokunduğum, oturduğum, baktığım, aldığım nefeste de sen yoktun...

Ne içimdeki hüzünde,ne gözlerimde ki nemde, ne daralan göğsümde...

Sen bu sabah bende yoktun! ..

Düşünüyorum da; Sensizlik korktuğum kadar zor değilmiş...
Aksine daha da huzur vericiymiş...

Beni aramadı,
Beni özlemiyor,
Bana gelmiyor ve beni sevmiyor gibi
Kahreden düşüncelerden arınmak,
İnsanın ruhunu dinlendiriyormuş...

Ne iyi etmişsin benden giderken, bendeki seni de aldığına...
Bakıyorumda kendime, kaybetmiş olsamda ruhumu,
Bedenim hafif, aklım durgun, gönlüm süt liman...
Kahreden yalnızlığın, sonsuz sessizliğini lanetlemiyorum artık...
Sensizlikten korkmuyorum...
Hiç olmadığım kadar cesurum artık...

Ne zaman ki yoruldum,
Kırıldı kanadım, kolum
Kaybettim seni sanmıştım...
Yanılmışım...

Sen benden gideli çok olmuş anlamamışım...
Bu aşkı besleyen benim sevdammış,
Ben ikimizin yerine de yaşamışım...
Çabalamışım...

Sen bende yokmuşsun ki zaten...
Anlamamışım...

Şimdi,
Yıllar öncesinden yalnız bıraktığın ben'in,
Derin kesiklerini sarıyorum sessiz, sedasız...

Canım acımıyor sanma!
Acıyor elbet...
Ama belli etmiyorum...

Bunu ben istedim...
Zorla sevdim,sevdirdim...
Aslında seni ilk giderken gördüm de kabul edemedim...
Şimdi...
Bakmak istemiyorum artık ardından...
Ne acı!
İlk defa anladım seni sevgili...

Azat ettim seni artık Özgürsün! ! !

Dört nala koş deli atım...

Sonsuz karanlık benim

Bıraktığın eser senin

Kesilen soluk benim,

Bu aşkın vebali senin

Hadi durma öyle! ! !

Hoşçakal...
Hoşçakal...
Hoşçakal...