Bu Sabahlar Şiiri - Mert Sırakaya

bu sabahlar anlam taşır
gözyaşlarını teknelerle,
kıyıya ulaştırır...

bu sabahlar soğuktur
yorganın altına saklanır,
korkup yastığına sarılır.

bu sabahlar gam doludur
yükü sırtına ağır gelir,
soğuk ve sessiz sokaklarda...

bu gece dört duvar arasıdır
tek kişilik ve derme çatma
rüzgar nefretle eser içeri,
ezer duman solumuş havayı...

bu günler geçmiştendir
anıların ansızın gelişleriyle doludur
boş verilmişliklerin en dibidir,
şimdiye teslim yarına esirdir.

bu günler kayıptır
gözlerimin ucunda
burukluk hissiyatıyla,
aramak fayda etmez...

bu gökyüzü, al gibi kırmızı;
sevinç duyarken masmavidir,
vaktinde perdeler açılıverir...