bu sabah yine,
bensiz uyandı dünyan...
kimsesiz gibi sessiz,
haber vermeden,
usulca,
gürültü yapmadan bensiz...
uyandırmak istemez gibi,
parmak ucunda,
içinde unuttuğun,
sonsuza uyuttuğun,
gönlünü
yalanlarla avuttuğun;
bir sabaha uyandı yine
dünyan bensiz...
biliyorsun işte,
herkes doğarken içinde,
ben her sabah
ölüyorum yeniden sende..
ve bu sabah yine,
bensiz uyandı dünyan...
Kayıt Tarihi : 28.7.2019 10:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!