Bu Sabah Cebeci Şehitliğinde

bu sabah cebeci şehitliğinde
yağmur yağıyordu
ıslandık
ama ağlamadık

“şehit yari mert olur öz olur “
diyor şehidimiz dedi yarbay….

şiirler okudu çocuklar
bu sabah yağmur yağdı cebeci şehitliğinde
bir çok anne ağladı
şehidinin dibinde

kabir taşlarına baktım.
adları doğum – ölüm ve arada yaşanan güzel onurlu yılları hesapladım kendimce.
kimi yirmi, kimi otuz kimi elli yıl yaşamış, ama onurlu…
dualar okudu subaylar, erler, bey amcalar, teyzeler…

bu sabah yağmur yağıyordu cebeci şehitliğinde
telefon çaldı, açmadım…
ısrarla çaldı, ısrarla açmadım.
biri iki saat ulaşamadığı için, kuduruyordu.
mehmet’ler on dört ay altı gün mektup dışında kimseye ulaşmadı.
geri bile dönmediler dedim kendime.

bu sabah bir genç şiir okudu cebeci şehitliğinde
kahramanlık,
“atıldıktan sonra bir daha dönmemektir...” diyordu

bu sabah yağmur yağıyordu cebeci şehitliğinde
iki saat şemşiyesiz ıslandım
onlar çanakkale de on dört ay altı gün ıslandılar…
dedim kendime…

bu sabah yağmur yağıyordu cebeci şehitliğinde
bu sabah vali ıslandı,
subaylar ıslandı,
yüreği yanan anneler ıslandı
biz ıslandık…..

ama bizim için ıslananları unutmadık.

bu sabah cebeci şehitliğinde
ne zaman nerde toprağa düştü ise bizim için
ve dün gece nöbette olanları
unutmadık.
unutmayacağız

İbrahim İMER
Sıhhiye, Ankara, 18/03/2008