Bu Sabah Ankara’da Yağmur Var

Bu sabah Ankara’da yağmur var
Sana da söylemiştim ya çok defa
Herkes yağan yağmurdan kaçışırken
Seninle kendimizi kaçışan insanlara inat,
Dışarı atıp iliklerimize kadar ıslanalım birlikte diye.
Bu sabah Ankara’da yağmur var
Sen yoksun artık biliyorum ama hayalin benimle
Ben de onu aldım yanıma.
Hiç tutamadığım pamuk ellerini,
Sıkı sıkı tuttum ellerimle hiç ayrılmazcasına.
Yağmura attım bedenimi senin hayalinle birlikte
Sana sırıl sıklam âşıktım ya
O şekilde ıslandım bir tanem hayalinle.
Seni düşündükçe gözyaşlarım yağan yağmurla yarıştı
Yine kazanan gözyaşlarım oldu bu yarışıda.
Hayalin değilde sen olaydın ya yanımda
Sen olaydın da yanımda
İstersen şemsiyen olaydım ben sana
Ahhhhhh! ! !
Yağan yağmur esen rüzgâr değilde
Hasretin var ya işte şuramı acıtan kavuran o hasretin
Öyle üşüttü ki özleminle birleşince bedenimi
Önünden geçtiğim bir pastaneye giresim geldi.
İki çay söylemek ve seninle yağan yağmuru seyretmek
Sonra aşkının ateşi ile yanmak
Koltuklarımızı birbirine yaklaştırarak saçlarındaki ıslağı
Yüreğimde ki kor olmuş aşkınla kurutmak,
Aşkımın ateşi ile sarıp yakmak istedim seni.
Sonra çaylarımızı içerken üşüyen ellerini,
Avuçlarımın içine alıp nefesimle ısıtmak.
Her yudum çayda seni içmek,
Dedim ya bu sabah yağmur var Ankara’da
Bense yine senli hülyalarda…