Apansız uyandım derin uykudan.
Bulutlara, yoldaş oldum bu sabah.
Umudun son demini vurunca saat,
Gözde yaşı boğar oldum bu sabah.
Geceden kalan birkaç elem, dert,
Taştı yine, yığar oldum bu sabah.
Gönül hep yaralı saklı sinede.
Taş basıpta oyaladım bu sabah.
'Dermanın yokmuş.' diyorlar bana.
pir lokmandan ilaç umdum bu sabah.
Elimi dayayıp dertli başıma,
Yüzümü gözyaşımla yuğdum bu sabah.
Geçmiyor bu ömür böyle kederle.
Ruhumun isyanını yazdım bu sabah.
Bir kazma bir kürek alıp elime,
Maziye bir mezar kazdım bu sabah.
Kayıt Tarihi : 21.7.2009 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!