Bu Sabah Şiiri - Faruk Keleştimur

Güvercinler selamladı bu defa beni
Efkârımı çizgi çizgi kanatlarına dökmüşüm
İçimde bir şeyler kımıldadı her çırpışlarında
Vicdanımı merhamet merhamet gözlerine süzmüşüm
İrkilip durdum her bakışlarında

Bir Önkuzu türküsüyle yudumlarken bu sabahın ruhunu
Mavi dudaklar gülümsedi tepemde
Sevdamı balyoz balyoz işledi seher yeli
Ve gölgem “merhaba” derken soğuk kaldırımlara
Akşam denen hamile, doğurdu güneşini

Rüyalar bayatlarken zihinlerde
Ben taptaze bir düşle buluştum
Hislerim akmaz oldu ruh damarlarımda
Boşlukta kıvrandım, somutlaştım büsbütün
Hayallerim birer birer ıslandı göz pınarlarımla

Beni böylesine sarhoş eden şu vuslat duygusuyla
Bir yandan demini tazeliyor bu sabah
Efkarımı taşıyan kanatlar çırpınıyor birden
Vicdanımın süzüldüğü gözlere son kez bakıyorum
Kalkıyor ömür deryamda batmayacak bir gemi
Izdırabımı umuda taşıyan şu güvercinin sesi

Bu sabah yurdumun bütün çiçeklerini kokladım
Özümle ikiz davama bir daha inandım
Bir daha yemin ettim titreyen sesimle
Bir daha sevdalandım mukaddes ülküme
Ve bir kez daha baktım ıslak gözlerle
Turan ele uçurduğum bahar güvercinlerine