Bu sabah Şiiri - Haluk Yolsal

Bu sabah

bu sabah oturdum kumsala yalnız
erken saatleriydi günün
seyrek bulutların arkasından yükseliyordu güneş
yorgun ve soğuktu yüzü

Ay tepe noktasından bakıyordu göklerin
yanıma yaklaşmıştın sessizce
sararmış bir yaprağın uçuşu gibi
kırıktı kanatların,ellerin

çıplak ayaklarımızın ıslak kumlarda bıraktığı izler
iyice sokulup birbirlerine
ardımızdan koşuyordu yetişmek için

uykusuz gecelerin ardından her sabah
hepsinin bir izi kalır bilirim
içten içe kızarlar bana belki
her gün derinleşen çizgiler
silinsin isterim

seni tanımıyordum kimi zaman
kimi zaman sen beni
yıllar ne çabuk geçmişti böyle
görmeni ne kadar isterdim bilsen
göğüs kafesimin orta yerinde kendini