Bir ân bile gitmiyor ki hâyâlin,
Kâlb gibi,ruh gibi hep içimdesin.
Karşımda gülerken o gül cemâlin,
Gönlümü titretir buğulu sesin.
Aşkınla leb â leb dolduğum zaman,
Yüzünde hülyâya daldığım zaman,
Seninle baş başa olduğum zaman,
Kuşatır çevremi ılık nefesin.
Sen varsın sözümün her hecesinde,
Bir sırsın gönlümün bilmecesinde,
Her nağmeden terâne var sesinde,
Gâhi hicaz,gâhi mahur bestesin.
Yâdlara meyletme kanar yüreğim,
Hasretinle her dem yanar yüreğim,
Aşkınla beslenen pınar yüreğim,
Gönlünden gönlüme aksın hevesin.
Sağır’ın derdini bir ben bilirim,
Sesini duyunca hep irkilirim,
İki elim kanda olsa gelirim,
Şöyle candan o yâr bana gel desin.
21-07-2006
İbrahim SağırKayıt Tarihi : 1.2.2007 21:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Enver Özçağlayan
TÜM YORUMLAR (2)