Bu Sabah... Şiiri - Hacı Gürbüz

Bu Sabah

Bu sabah erkenden kendimi balkondaki somyanın üstüne attım, kapattım gözlerimi dinliyorum kulağıma gelen sesleri.

Serçeler kırlangıçlar kırmızı kafalı ağaç kakan ala kise kara tavuklar bir telaş bir curcuna içindeler, guguk guguk diye öten kumrular bu yıl yok daha onlar gelmemişler.

Zil çan tıngırdak sesleri doldutuyor köyün içini, mallar me mö köpekler bir telaşla havlıyorlar çobanlar çekiliyor yaylaya yukarı yavaş yavaş.

Bir hızar hırıldıyor sobaya odun lazım demek ki, zamların gazabına uğrayan traktörlerin sesleri kesildi, tilkinin gazabına uğramayan arada bir horoz tavuk sesi geliyor, sağdan soldan kulağıma.

İnsanların gürültüsü çoğaldı sabah telaşı tuhla sesleri keser sesleri geliyor ev yapan kuruluk yapanlar var komşulardan galiba.

Havamız yavaş yavaş ısısını artırıyor, poyraz sert esiyor sabah sabah, gözlerimi açıyorum sanki beyaz kartopu gibi üstüme üstüme geliyor karşıdan bulutlar.

Bu yıl çok sessiz buralar göbel kaldık sonunda, babam yıldızlara gideli çok oldu, anneme ise dört ay.
 
Yokluğuna alışmak çok zor aha da kurban bayramı geliyor, kimin elini öpeceğiz biz bu bayram, bayram bundan sonra benim neyime yarar.

Soba tüttü kokusu geldi burnuma, demlikten sular düşüyor üzerine cız coz sesler arttı çayımız oldu galiba, yağda yumurta severim biraz acı toz biberli ablam pişiriyor güzel koktu tere yağ kokusu.

Kalk bakalım hacı efendi kahvaltını yap tıraşını ol okuyacak kitabını seç ve başla bu günü de yaşamaya, bir gün sende olmayacaksın buralarda.

H.G