Bu Sabah Şiiri - Mehmet Yunus Aytek 2

Hangi bir erkeğe daha kin kusturacaksın anılarında
Şu saniyelerde yine zihnimde dolaşan yılandilin
Her gece yarısı yıldızlarla aldatıyorum bu kenti
Ne yapayım elimden gelen bu şimdilik

Fark etmişsindir
Sözlerime isminle başlamadım ve direkt olarak bir çaresizlik cümlesi kurdum
Zira adın artık her zaman bir çaresizlik cümlesinden sonra gelecek
Bunu öğrenmeni istedim

Bir kalbi durdurabilirsin ama sen de adın gibi biliyorsun ki
İçindeki sevgiyi atmanın imkânı yok
Şimdi, sırtına binmiş şeytanlar
Bin bir türlü kötü düşünceleri senin aklına sokuyorlar

Bu sabah mı
Boş ver, lanet olasıca bu sabahı
Güvercinler konmadılar pencereme zaten
Bakınca camdan anılar tırmalar kulağımı

Senin canın sağ olsun
Ben ardıma dahi bakmadan giderim
Seni ardımda bırakıp kat ettiğim sisli yollara doğru
Yol çizgilerinden sıkılıp gökyüzüne bakan şehirlerarası yolcunun umuduyla

Ellerini çektin tırnak kenarları yenmiş ellerimden
Benim suyum bundan böyle kırmızı, göz kapaklarım mor
Bedenime yeryüzünde biçilmiş rolü çoktan kaptım ben
Artık salt ruha bürünmeyi beklemektir zamanım

Şimdi sen düşün
Acısam mı sana yoksa ağlasam mı
Bir kahramanı daha harcamaya vaktin var mı
Ne zaman adını yazmaya kalksam hep bir harfin eksik kalıyor

Bir insan neden bu kadar anlamsızlaşabiliyor
Yine inadına, isteyerek ve bilerek
Böyle amaçsız, başıboş girdabında kaybolmak öyle acı verici ki
Hüzünlendiğinde yanağına akan gözyaşlarını şiirlerle silmek

05 Haziran 2015
Cuma