Bu Sabah Şiiri - Abdullah Eraslan

Bu sabah da uyandım
Sag yanım ıssızlıktı
Sol yanımdaki boşlukla selamlaştım.
Gökkuşağından şakayıklar aktı
Nehrin tam kıyısıydı
Güneş doğdu doğacaktı
Göğsümdeki devle boğuştum.

Güneş doğdu doğacaktı
Bu sabah da uyandım.
Çiçekleri düşündüm, yedi veren
Ve suyundan başkasını istemeyen.
Behçetler, Onatlar, Metinler
Daha kimler kimlerdiler
Ellerimin çaresizliğinden utandım

Çaresizlikten, umarsızlıktan utandım
Bu sabah da uyandım.
''Güvercinin Güncesini'' okudum yeniden
Dut ağacının yapraklarında
Buruşuyordu hayat
İpekböceği yağmurunda.
Ve kuruyordu akasyalar.
İçimde alev alev susuzluğum.

İçimde alev alev susuzluğum
Bu sabah da uyandım
Yıldızlardan sızıyordu kahkahası
Gökyüzünde yapay kalpler
Yerde sıradaki ölümler
Buyverdi suladığım nefretim
Dedim ki yapmadıklarımdan pişmanım.

Dedim ki, yapmadıklarımdan pişmanım
Bu sabah da uyandım.
Gözlerimin sarı dikenlerini
Toplayacak birilerini aradım.
Sol yanımda kımıldadı aşk
Sağ yanımda silik bir arkadaş
Gördüm ki ömür sadece bir boşluktur
Değirmenini habire döndüren.

Değirmenini döndüren ömürle
Bu sabah da uyandım.
Hücremi adımladım, hayatımı
Hayatım olan kadınları adımladım
Her adımda bir yıldız ağdı
Ağan herbiri yeni sessizlikte karardı.
Oysa kanaryalarla ibibikler uyanmışlardı.

Kanaryalarla, ibibiklere katılan güvercinlerle
Bu sabah da uyandım.
Siğildeyen yağmuru duyumsadım
Genzimde toprağın kokusu
Çağırdım avaz avaz yapamadıklarımı
Eksiği yanlışıyla yaptıklarımı
Titreyen, aşkla dolu ellerimi öptüm,
Hoşgeldin dedim, hoşgeldin ve güle güle.

Hoşgeldin ve güle güle gökyüzü gözlü
Bu sabah da uyandım,
Kılıç gölgesindeki huzura
Hâlâ susan açlığa açıklığa
Boğuldukça boğan karanlığa doğru
Doğruldum ki
Cevizlerle, zeytinler meyveye durmuş.

Cevizlerle, zeytinlerle
Güle güle
Bu sabah da uyandım.

Edebiyat ve Eleştiri Dergisi Eylül-Ekim 2001 sayısı