**
ben bu sabah
yine yenildim çocuk kalbime
bu saha hiç uyanmak ismedim
çocuk kalbimle kalmak istedim
bu sabah yarınım olmasın istedim
aslında yatmadan dua ettim
bir daha uyanmayayım diye
**
yine de sabah oldu
aslında bir daha bana
sabah olmasın diye
dua etmiştim
yine yanıldı çocuk kalbim
dün beni karıncalar dövmüştü
bu gün de beni Allah'ım
unutmuş olmalı beni
anlayacağınız ben
bir paslı çivi gibiyim yaşıyorum
bu hayatı yapayalnız birbaşıma.
**
eğerki bunu yaşamak denirse
yaşıyorum işte çocuk kalbimle
nefes alıp veriyorum..
**
Kayıt Tarihi : 28.9.2023 13:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Müzeyyen Yavuz](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/09/28/bu-sabah-175.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!