Bu Sabah... Şiiri - Caner Güner

Bu sabah yağmur sonrası bir şehri
Misafir ediyorum penceremde
Saçaklarında geceden kalma sular
Damla damla çamurlar sıçrıyor papuçlarından
Dudaklarında ağlamak istercesine bir titriyor
Bir kız telaşla geçiyor sokaklarından

Bu sabah, bir ağaç altında buldum bu şehri
Fikrinde bir güneş düşlüyordu semalarında
Santim santim kurutuyordu eteklerini
Vapurlar geç kalıyordu limanlarına
Gözleri hep bi yollarda kalıyordu
Tek tek selamlar yolluyordu sevdalılarına

Bu sabah, sınırlarımda ağlarken buldum bu şehri
Gözyaşları sanki dökülen yağmur damlalarıydı saçlarından
Ellerimi uzatıpta bir damlayı silmeye göreydim
Bir topak kan oldu yere sızan avuçlarımdan
Yetmiyordu çözmeye hiçbir fikrim bu derdi
Kimin aklına gelirdi ki bir haberdi uzaklardan

Bu sabah, bir köşede pusmuş buldum bu şehri
Gözleri bekler gibiydi gidipte dönmeyenleri
Bir kuvvet, doğrulupta diz çöktü yerinden
Bir haykırış yükseldi semaya yüreğinden
“Ey Rabbim şüphesiz sen yarattın bu sevgiyi,
duy şu aciz kulunuda kavuştur sevenleri...”