Bu Sabah

Dua etmiştim sabah
"Allah’ım, bugün de karşıma çıksın, göz göze gelelim."
Bazen gerçekten olurdu bu, sen bilmeden ben şükrederdim.
Şimdi sen yazmışsın ya bu günü,
ben de bu günü ezberden biliyorum,
çünkü kalbim oradaydı, seninleydi.

Suyu birbirimize attığımız o küçük savaş bile
benim için bir sonsuzluk gibiydi.
Sen gülerken ben içimden,
“İşte hayat bu!” dedim.
Senin yüzünde beliren o tebessüm,
benim içimdeki bütün karanlığı aydınlatıyor.

Sinirliydim, kafam doluydu…
Ama senin gözlerin hep başka şeyler söylüyordu bana:
"Buradayım, seninleyim, geçecek."

Biliyor musun,
Seninle yaşadığım her an;
bir dua gibi,
bir mucize gibi,
ve biraz da hayal gibi.

Senin varlığın, bana “iyi ki” demeyi öğretti.
Çünkü her şeyin yolunda olmadığı anlarda bile
biz vardık, ve o yetti bana.

Bundan sonrası için bir sözüm var sana:
Gülüşün için savaşırım.
Bir damla göz yaşın için dünya ile kavga ederim.
Mutluluğunu, kendi yorgunluğumun önüne koyarım.
Çünkü sen varsın ya…
İnan, bu dünya biraz daha güzel.

Sadece olduğun gibi olduğun için.
Ve lütfen hep öyle kal:
Kahkahalarınla hayatı çoğalt,
ve bana da biraz yer aç içinde… Seninle her şey daha güzel.

(İyiyim desem yalan olur özlüyorum özellikle geceleri hep aklım sende senin yanında olamayışım da bir sürü soru işareti ile boğuşuyorum yanında o var nefesim kesilsin istiyorum dayanılacak gibi değil, sızlıyor her yerim)

Birde dün gece hatta sabaha karşı yazdığım yazıya cevap vermeyişin beni üzüyor içime atınca da kötü oluyorum. Nolur yalvarırım bana mantıklı cevap ver sana kurban olayım. Bak bugün eline zarar verdim içimde çıkmış değil oda aynı onun gibi sızım sızlıyorum