Yanık okunan bir ezan sesiyle uyandım
Belki de böyle bir nameyi ilk duyandım
Bu ses denizin dalgaları gibi yayılıyordu
Ruhum mutluluktan nerdeyse bayılıyordu
Ezanın nameleriyle ruhum okşanıyorken
Kuşların zikriyle ruhum hülyalara dalıyordu
Denizin meltemi yüzümü ılık ılık okşuyorken
Gözlerim, canlıların hareketini seyrediyordu
Önce kuşlar sonra böcekler zikre başladılar
Tüm canlılar da lisan-ı haliyle zikrediyorlar
Kumrular ya Kuddüs, denizler ya Hay diyordu
Şair Bayram, diğer canlıların dilini bilmiyordu
Ah bir dillerini Hz. Süleyman gibi anlayabilseydi
O anki mutluluğun bedeli olarak servetini verirdi
Ümmi olduğu için ancak bu kadarını anlayabildi
O kadarıyla bile şair Bayram mutlu olmasını bildi
B. TUNCA/05.07.2001-13.45
Kayıt Tarihi : 7.7.2001 10:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!