Cennetin benim için kurulduğunu söylüyorlar
Cehennemden bir daha çıkamayacağımı
Bu cazgır alevlerin peşimi hiç bırakmayacağını
Ve Cenneti uzaktan bile göremeyeceğimi bilmiyorlar.
Cennetin benim için kurulduğunu söylüyorlar
Bunca yükü hangi küfelerle taşıdığımı sorguluyorlar
Ahtapotların,kırkayakların pençeleri altında
Bin parça olman gerekmezmiydi...
Sen hala tek parça yaşıyorsun diyorlar.
Cennetin benim için kurulduğunu söylüyorlar
Uzuvlarım kırık,dökük beni anlamıyorlar
Şu urbalı,şu zahiri görüntüme aldanıp
Dünyevi mekanda yaşadığımı sanıyorlar
Diyorlar ki..
Cenneti sana müjdeledi melekler
Vakti saati gelince önünde çömelecekler
O beyaz gelinlikli,lekesiz kelebekler gibi
Seni omuzlarında huriler sarayına götürecekler..
Diyorlar amma...
Onlar çoktan göçüp gittiğimi anlamıyorlar...
Bin değil ki,binlerce lime olmuş bedenim
Bütün küf yemiş ağaçlarda,boynu bükük dallarda
Çürümüş köklerde,toprağa küsmüş çiçeklerde
Karbon mavisi acılarda,vurgun yemiş biriyim...
Bu saatten sonra ben,cenneti neyleyim.
Kayıt Tarihi : 9.3.2007 00:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler.
içinde ki yaşamın huzurluluğunu dileyen bir yerde haklılığınızı,bir yer de de ahiret düşüncelerini duygulayan anın ilhamı şiiriniz..Başarılarınızın devamı dilekleimle sevgiler.Erdoğan Vural
Saygılarımla beraber tam puanımı gönderiyorum.
TÜM YORUMLAR (5)