Bu Saatten Sonra Şiiri - Muammer Yalçın

Bu Saatten Sonra

Yürüdüm yürüdüm düzüm tükendi
Gayrı yokuşlara çıkar yollarım
Gençliğimde en son cüzüm tükendi
Hazan ya mevsimim solar güllerim

Har vurur seneler harman savrulur
Yar vurur sineler yanar kavrulur
Kar vurur baharlar kışa çevrilir
Umut yaprağını döker dallarım

Çehrem de çizgiyi gayrı ne saklar
Başlar yavaş yavaş panik ataklar
Durdurulmaz artık saçımda aklar
Bu saatten sonra ihtiyarlarım

Bedenim bir ırmak kurur biçimde
Ruhum balık gibi durur içinde
Yalçınım ölüm var tabi ucunda
Ne olacak bilmem benim hallerim