Bu Ruh Sirkinin Aşk Aslanıyım Tinna ...

Tinna Tenne Ruh doktoruyum, sensizlikten bensizliğe algısal ilgiler yamalıyordum geldin
İlimettin:
-Hastayım, hayattan ve sensizlikten zevk almıyorum.
Sen gidince bütün herkes hayattım gitti sandım. Bütün güzelleri sen sandım. Nerde sana benzeyen varsa takip edip yanlarına kadar bakıp
Pardon o değilmiş deyip geldim. Acıktım; ama
açlar içsel açlar aklıma gelince bir şey yiyemiyorum. Çıplak hayaller depreşir beynimde. Çıplakları giydirmek istiyorum, herkesi giydirmek için gidiyorum sonra bakıyorum içim soyunuk,sanki herkes beni görüyor.
-Sonra vazgeçip içimdeki gurur öldürüyor giden gitsin diyorum Belalarına saydırıp kendimi suçluyorum.
*Kurşun geçirmez sözlerin aklıma geliyor.

Tinne Tenna:
Demiştin ya bana şairim, elemlerimin terbiyecisi, aşkının dize boyacısı.
Hani demiştin ya:
- O yol eskimez o yola.O yolda yar var. O varda vardan öte vardığımız çok ar ve nar vardır.
Kıyılarım senin damlalarınla kanal açtı aşkın okyanuslarına. Delirmişliği, belirmişliği, ermişliği, erinmişliği senle tanıdım.
Gölgeler uzattım su geçirmez uzaklarına. Biraz acıktırdı algılar.
Dalgalarına yokluğumu değdirdim ıslanmadı; ama omzumda babanın cenazesinde akıttığın damlaların fotojenik anında dünyalar kapattım unutamadım.
-Sensizken canımı ben sıktım sen değil. Çünkü bütün pişmanlıkların pişmaniyesini satan bendim demiştin.
*Bu sözlerden sonra zekanla hayalinle imgesel avcılığınla iftar edip durdum.
-Açtım sana, seni kutladıkça içimde doydum.
Ücra bir meçhul gelir konardı yüreğime, gitmişsen eğer vardır bir kader arşivi.
-Oturup bu gidişimi iğne ucuyla kazdım.Derinlerine kadar gittim tam siliyorken Yusuf gömleğini giymiş halde gördüm.

İlimettin:

Her atılan çöp beni sayıklıyor sandım. Terk edilmeyi atılmakla eşdeğer buldum. Oysa terk edilecek son adamdım.
-Toplumun suçlarının toplamasını yaptım, bütün yükler sanki omzumda. Kadına artan şiddetin sorumlusu bendim sevgilim.
-Sen yoksan içimde şiddetli bir özlem var.Bak gördün mü şiddeti.
Artık sevmeyi unutmuş muyum .
Tinna Tenne:
-Bak hayatın perdesini kaldır, el ele dolaşan kaç kişi varsa onlar aslında bizim yerimizde .
Bak afişe edilmiş hayatlar var.Ruhumun afişini asmış aşk duvarlarına.
-Senden gittim; ama hangi sen bilmiyorum. Demiştin ya binlerce ben var bende. Bir ben seni çok üzebilir,bütün benlerim sana feda.

-O feda ettiğin benlerin var içimde demek.
Bak bir sirk palyaçosunun reklâmı yüreğimde.Sahi sirkte oynadın mı şairim.

İlimettin:
-İşte o palyaço benim. O benim başka yüzsüzlüğümün eğlenceli hali.
O sensizliğimin görünmez hali. Seni öyle eğlendirmek istedim belki.

*Uzatılmış mutluluk vardı seninle. Yürürdük birlikte yıldızların yüreğinde. Umutları olan gecelerin cebinde saklanırdık. Kimse bilmesin öpüşlerimizi toplardık gizemlerde.
İçindeki çocuk koştururdu bilinmeyenleri.Sorardın bana
Beni tatlı buluyor musun diye.

İşte sirk o zaman başlardı. Sen tatlı değildin ki.Sana tatlıların hepsini getirirdim oysa.Sen tatlı değildin.Tatlılıktan öte farklı bir tadın tümleneniydi.
-Umutlarımız uzardı, uzakları kıskandıran yakınlaşmalarda. Ellerinle başlardı geceleri ütülemek. Kırışık bütün arzuları ütüler öylece uyuturduk geceleri.
-Baştan son harfe kadar baştan çıkmanın kitabını okurduk, severek, isteyerek.Aç gözlerini bu sirki oynayan gece aslanım benim derdim.
TinnaTenne:
-Biliyorum boyasız gölgelerin vardı peşimi renklendiren.Hep peşimdeydin.Peşimde olmanın peşinatçısıydın.

Düşleri düşüren düşünüşlerin meçhul yatağına atardın beni.
Kekre bir isteyiş armonisi beni bulurdu.Git başımın belası git derdim.
İlimettin:
-Yaşanmışlığın resim sergisini açan içimizdeki çocuğun çok büyükleriydik.
-Sevdik.
-Yaşadık.

Suretlerinde aşk görünen her görünüşün ömrüydük. Öylece yaşardık hayatın zikzaklarını.
-İstedim seni, konuştukça hasta olan ruhum iyileştirirdi.